Over het overvragingsconcept en de discrepantiehypothese: is de kritiek gegrond of blijven het valide concepten?

In dit essay reflecteert de auteur op de ‘discrepantiehypothese’ die verwijst naar de mismatch tussen het (emotionele) ontwikkelingsniveau van een persoon en de situationele eisen of omstandigheden in de omgeving. Hij plaatst deze opvatting tegenover het ‘stressmodel’ (Wijnroks) als verklaringsmodel voor probleemgedrag.